Noverint universi, quod nos Jacobus, Dei gracia rex Aragonum, Maioricarum et Valencie, comes Barcinone et Urgelli et dominus Montispesulani, per nos et nostros concedimus vobis universis probis hominibus et universitati Barcinone, quod liceat vobis habere quatuor paciarios habitatores eiusdem civitatis, et liceat eis gubernare, administrare et regere civitatem ad fidelitatem nostram et comuni comodum universitatis, et possint habere, eligere et vocare consiliarios quot et quos voluerunt, et de omnibus que in illo anno fecerint circa utilitatem et regimen civitatis et habitatorum eiusdem ex officio suo, cum consilio consiliariorum suorum qui simul cum dictis consiliariis vocati fuerunt erimus nos paccati.

Statuentes quos singulis annis in festo Ascensionis Domini illi paciariis, presente vicario nostro qui pro tempore fuerit, eligant cum consilio consiliariorum alios quatuor paciarios habitatores civitatis, quos utiliores et meliores viderint et intellexerint ad dictum officium exercendum, nec propter iram, amorem, vel precium aliquem utilem ad hoc secundum suam cognitionem dimittant eligere, quorum administratio incipiat et finiatur in festo Penthecostes qui in predicto festo antequam administrationem recipiant in posse vicarii et baiuli, vocatis et presentibus probis hominibus civitatis iurent se in suo officio fideliter habituros et aliquis eorum non accipiat donum servicium vel perçarum, nisi solummodo salarium quod de communi fuerit statutum, sed gratis et sine aliquo precio per illum annum quo electis fuerint gubernationi et administrationi civitatis intendere teneantur, nec aliquis civis aliqua causa se possit excusare vel ocasionem pretendere, quam dicti officii onus subeat et recipiat.

Et ille qui uno anno dictum officium tenuerit, sequenti anno illud non teneat, et de uno hospitio unus tantum et non duo ullatenus eligantur, et de ipsi paciarii teneantur iuvare et conçulere vicario et baiulo, et ipsi paciarii quando videbitur eis expedire pro utilitate et defensione civitatis a cetero possint facere et congregare commune ad cuius prestationem teneantur omnes habitatores civitatis.

Et illi paciarii, finito eorum officio, teneantur reddere rationem et compotum annuatim in festo Ascensionis Domini futuris paciariis successoribus eorum, et omnes cives et habitatores civitatis iurent dare fideliter commune quod ordinatum fuerit a paciariis, et parere eorum ordinationibus quas fecerint pro bono nostro et civitates nostre, salvo dominio et iure et mandato nostro.

Paciarii tamen, nullam iurisdictionem, compulsionem, iustitiam vel etiam executionem preter commune predictum in dictis civibus vel habitatoribus habeant, vicarius tamen Barchinone quotienscumque ibi ponatur iuret et teneat iustitiam, et ea que fecerit faciat cum consilio proborum hominum et paciarorum.

Iuramentum vero paciarii ex quo nominati fuerint et electi, antequam administrationem recipiant, faciant sub hac forma:

“Ego talis, promitto quod dum in hoc officio quod sum electus procurabo et utilitatem et commune commodum civitatis et habitatorum eiusdem, et vitabo inutilia et damnosa, et non recipiam precium, donum, preter salarium de communi constitutum, nec revelabo aliqua de quibus preceptum fuerit secretum esse tenendum. Et ego et alii socii mei paciarii fideles et utiles consiliarios vocabimus, et in fine anni pro posse meo et scientia, omni odio, timore, parentela vel amore, servicio, exclusis eum paciariis sociis nostris, presente et consentiente vicario et requisito consilio consiliariorumque alios quatuor probos homines habitatores civitatis pro paciaris eligemus, quos digniores cognoverimus ad dictum officium exercendum, et hec omnia sine fraude et dolo, iure, per Deum et sancta Dei evangelia a me corporaliter tacte.”

Demum, predicta omnia et singula nos predictus rex durare volumus, quamdiu nobis placuerit, et successoribus nostris, et quandocumque nos vel successores nostri voluntatem vel nostrum mandatum contrarium ostenderimus, prefate concessionis nullam habeant firmitatem, nec ratione prescripti iuramenti contra voluntatem nostram et successorum nostrorum possint in aliquo convalescere, sed ipso facto cum nos vel successores nostri voluerimus vel mandaverimus irrita et inania censeantur.

Data Valencie, sexto kalendas augusti anno Domini millesimo ducentesimo quadragesimo nono.